miércoles, marzo 05, 2008

El Umbral Sonoro


"Te fueron dejando solo, amigo,
muchos han bajado ante ti el umbral de la sonoridad
y yo, que siempre he escuchado tu voz
como un silencio que jamás ha existido
te aguardo…"



Cristina Corral Soilán




Este é un dos debuxos que, fai algún tempo, fixen para ilustrar un pequeno libro de poemas ("Esencia de Trementina") que proximamente vai sacar unha boa amiga, Cristina Corral Soilán. Por suposto, os meus deseños, non lle fan xustiza ós seus preciosos textos.


Este es uno de los dibujos que, hace algún tiempo, hice para ilustrar un pequeño libro de poemas ("Esencia de Trementina") que proximamente va a sacar una buena amiga, Cristina Corral Soilán. Por supuesto, mis diseños, no hacen justicia a sus preciosos textos.

22 comentarios:

Anónimo dijo...

Cuanta actividad últimamente!!

Cómo siempre, es un placer ver tu trabajo. Y el de Cristina, por supuesto, también.

Cris dijo...

Que lástima terche encargado os debuxos! Con estas ilustracións tan incribles, quen vai querer ler os meus poemas? jajajaj :P

A verdade e que son espectaculares e para as/os que non o saiban non solo mas dibuxou senon que o señorito regaloumas e colgan enchidas de orgullo (como a dona :P) no salón da casa a espera dunha posible exposición...

Que sorte terte coñecido Xaquín, non so como ilustrador senon como persoa mil gracias e centos de bicos e por favor, non deixes que morra a musa nunca!

Jontxu dijo...

Ou o muso, jeje.
Moi no teu estilo superexplotado en embarcasións tebeisticas, moi bonita a ilustrasión, unha posisión moi escultórica con unha gran iluminasión sutil e efectista.

Unknown dijo...

de feito jejejej, eu teño unha escultura case idéntica! vouche acusar de plaxio pordiosero!
Mola, porque se parese á miña claro jajajaja é coña :p

An dijo...

Moi boa pinta ten, estou seguro que as duas cousas van o alimon en calidade :)Saudos amigo, se pasas por Vilagarcía avisa para tomar algo :)

CHEMA dijo...

Pero a q ven tanto bo rollito por aki??

Pobre Cristiniña,cando teña todalas ilustrasions pa o libro vai a ter escritos sinco mais ujujujuju.
Esperemos q o noso querido tetudo lle faja justisia a calidade dos textos.

En canto a esta primeira, direiche unha cousa: faltalle profusión, profusióooooooonnnnnnnn!!!

valinha dijo...

para ser vella non a coñecía. Está moi ben.
Hai ke nostalxia cando xeno debuxaba :)

Unknown dijo...

Me gusta mucho la ilustración, vamos... me encanta. Un beso.

Gilberto Queiroz dijo...

Fala Xeno,
Cuanta actividad últimamente!! (Faço minhas as palavras de McCoe acima). Parabéns! Seus últimos posts estão mt bons!! Gostei do uso do branco.
Abraço,
Gilberto

Bruxo dijo...

Eres un crack neno. Aproveitao, aínda estás tempo.

Aurora Cascudo Román dijo...

no te pares ahora..
demonios!

Unknown dijo...

zz zzzzzzz zzzzz zzzzzz zzzz zzzzz ronk! zzz zzzz zzzz zzzzz

El Rey Artabrico dijo...

Que parao está todo. A ver si así te animas.

Estás memeado

valinha dijo...

cando poidas pasate polo meu blog e tal e cual

CHEMA dijo...

Estooooo...........



Non sei si compensa jastar a miña jrasia natural aqui, total ninquen o vai a ler, nin siquera o dono.

E perdonaselle, q ten moitos menesteres a q atender, ¿ou pensades q os bocadillos de nosilla se comen solos? e non dijamos todas esas temporadas de Lost q hai q ver ben ajarradiños e a quenturiñaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!

Bueno, canseime de oir silbar o vento e ver os rastrojos arrastrarse, voume deste páramo de inexistensia.

Nines dijo...

Tierna, sencilla, tan criptica...
Una imagen encantadora..
Y hermosos versos los de tu amiga.
Los silencios, que dolorosos. Suelen dejarnos sordos, quizá porque los silencios siempre hablan de aquello que no queremos escuchar y de lo que no podemos hablar.

Esencia de trementina, que buen nombre; un disolvente para los sentimientos... terapeutico

Fasedoira dijo...

Gracias Nines, por tus halagos y por la satisfacción de captar el mensaje de ese título como tú dices tan terapéutico...
Xaquín ¿qué? ¿te parece normal que tu blog lo hagamos entre lod demás?... Isto xa é o colmo da loubanería (he dicho!)

Carlos Ruano dijo...

Bellos ambos, poema e ilustración. Felicitaciones a los dos por la simbiosis plastica.

valinha dijo...

insiste xeno?
existe xeno?

este blog actualízase cada eclipse lunar?

saudos xenomanuel :)

CHEMA dijo...

Pois xa che van case sete meses sin actualisar... sete mesasooooooossssssss.

Eu creo q desta batistes o teu record, si estuveras embarasado ( e non o dijo pola tua barrija de morsa barada) xa poderias parir un setemesino, ayyy q desjrasia!!

Como te lo curras amijiño, esperache o Olimpo, o Olimmmmmpoooooo!!!!

Aurora Cascudo Román dijo...

eh!!
estás nominado!! sólo hace 8 meses que no actualizas??
:) hala, pásate por los pinos si quieres ver cómo va..
un bico

Unknown dijo...

dioooooooooooooooooooooooooooooos!
o superpersonaxe fíxose públicoooo!
Ahora pon un post e caerán os meteoritos!